BIGARREAU BURLAT

Συνώνυμα: Burlat, Bigarreau Hatif Burlat, Early Burlat.

Γενικά: Κόκκινη, ημιτραγανή ποικιλία, πρώιμης εποχής ωρίμανσης, με πολύ μεγάλο μέγεθος καρπού, κατάλληλο για νωπή κατανάλωση. Έχει μεγάλη εμπορική και καλλιεργητική αξία. Η ποικιλία είναι εγκατεστημένη στο Κεντρικό Αγρόκτημα Νάουσας και η αξιολόγησή της αποπερατώθηκε το 1979.

Καταγωγή και εξάπλωση: Είναι γαλλική ποικιλία από άγνωστους γονείς. Ανακαλύφτηκε το 1915 σαν ένα τυχαίο σπορόφυτο κοντά στο Lyons της Γαλλίας, από τον Leonard Burlat, δενδροκόμο στο Loire της περιοχής Rhone. Καλλιεργείται στην Ουγγαρία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και σε πολλές άλλες χώρες και κατέχει την έκτη θέση στον κόσμο. Στη χώρα μας διαδόθηκε σαν πρώιμη ποικιλία, σε πρώιμες κυρίως περιοχές ή πεδινές και συνεχίζει να καταλαμβάνει και σήμερα μεγάλες εκτάσεις καλλιέργειας.

Δένδρο: Μεγάλου μεγέθους, κανονικού σχήματος, με πυκνή προς μέτρια κόμη. Η ετήσια βλάστησή του είναι πολύ ζωηρή. Εισέρχεται σε κανονική παραγωγή από τον έκτο με έβδομο χρόνο. Οι αποδόσεις του είναι μεγάλες. Είναι ευαίσθητο στη μονίλια (Monilinia laxa), αλλά ανθεκτικό στο κορύνεο (Stigmina carpophila) και την ανθράκνωση (Gnomonia erythrostoma). Δεν παρουσιάζει συμφωνία με το P. mahaleb.

Φύλλο: Αντωειδούς σχήματος, μεγάλου μεγέθους, με οδόντωση διπλά πριονωτή. Το χρώμα του ελάσματος στην επάνω επιφάνεια είναι σκούρο πράσινο και η επιφάνεια στιλπνή. Η σχέση μήκους προς πλάτος του ελάσματος είναι 1/0,46. Ο μίσχος έχει μέσο μήκος (4,61cm) και μεγάλο πάχος (0,19cm). Οι νεκτάριοι αδένες είναι συνήθως δύο, έχουν σχήμα νεφροειδές, εμφανίζουν δυνατό χρωματισμό με ανθοκυανίνη και εκπτύσονται πάνω στον μίσχο. Η σχέση μήκους μίσχου προς μήκος ελάσματος είναι 1/3,19. Η φυλλόπτωση το Φθινόπωρο είναι όψιμη.

Καρποφόρα όργανα: Καρποφορεί σε μπουκέτα του Μαΐου. Η πυκνότητα των καρποφόρων οργάνων επί των βλαστών είναι μεγάλη. Οι ανθοφόροι οφθαλμοί ανά καρποφόρο όργανο είναι 5 ως 6 και από κάθε οφθαλμό εκπτύσονται δύο ως τρία άνθη.

Άνθος: Τα άνθη έχουν πέταλα κυκλικού σχήματος, μεγάλου μεγέθους και ο ύπερος είναι ίσος ή μεγαλύτερος από τους στήμονες. Η άνθηση είναι πρώιμη, ανθίζει το πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου. Η ποικιλία είναι αυτοασυμβίβαστη και χρειάζεται σταυροεπικονίαση.

Καρπός: Νεφροειδής ως καρδιόσχημος ή μηλοειδής, χρώματος επιδερμίδας μαονιού, πολύ μεγάλου μεγέθους (8,0 gr). Η σάρκα του είναι ημιτραγανή, ροζ προς κόκκινου χρώματος, με καλά γευστικά χαρακτηριστικά. Η περιεκτικότητα σε χυμό είναι υψηλή προς ενδιάμεση και το χρώμα αυτού είναι ροζ προς κόκκινο. Παραμένει λίγη ως καθόλου σάρκα στον πυρήνα. Ο ποδίσκος του καρπού έχει μέσο μήκος(4,9 cm) και η δύναμη απόσπασής του από το καρποφόρο όργανο είναι ισχυρή. Ωριμάζει στις αρχές του δεύτερου δεκαπενθήμερου του Μαΐου. Παρουσιάζει μέτρια προς μεγάλη ευαισθησία στο σχίσιμο, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην εποχή της ωρίμανσης. Η ξένη βιβλιογραφία την παρουσιάζει ως ελαφρώς ευαίσθητη στο σχίσιμο. Σχίζεται συνήθως γύρω από τον ποδίσκο. Αντέχει στις μεταφορές, αλλά είναι πολύ ευαίσθητος στη μονίλια.

Πυρήνας: Σχήματος ωοειδούς προς επιμήκους, μεγάλου προς μέτριου μεγέθους (0,75 gr). Η σχέση βάρους πυρήνα προς καρπού είναι 1/10,7 και η σχέση μεγέθους πυρήνα προς καρπού 1/14,1. Η σύμφυσή του με τη σάρκα είναι μέτρια έως χαλαρή.

Επικονιαστές: B. Marmotte, B.S. Hardy Giant, Van, Cuigne Early Rivers (από πειράματα του Ι.Φ.Δ.). Στη βιβλιογραφία αναφέρονται και οι ποικιλίες B. Napoleon και B.G. D’ Hedelfingen. Σπάνια όμως συνανθίζουν με την B. Burlat στις συνθήκες της περιοχής Ναούσης και πιθανόν της χώρας μας. Άλλοι επικονιαστές που αναφέρονται στη βιβλιογραφία είναι οι ποικιλίες Durone della Marca, Bing, Larian, Rainier, Sue, Stella και Ulster. Έχει S3S9 ομάδα αλληλόμορφων γονιδίων και ανήκει στο γκρουπ επικονίασης XVI.

Συμπεράσματα: Η B. Burlat ήταν για χρόνια η πιο αξιόλογη πρώιμη ποικιλία, με ικανοποιητικές και σταθερές κατ’ έτος αποδόσεις, με καρπό μεγάλου μεγέθους και ζωηρό δένδρο, όχι πολύ μεγάλου ύψους. Ενδείκνυται η διάδοσή της σαν πρώιμη ποικιλία σε πρώιμες περιοχές, πάντα σε συγκαλλιέργεια με άλλες νεότερες, εξαιρετικής ποιότητας καρπού ποικιλίες. Έχει το μειονέκτημα ότι σχίζεται ο καρπός με τις βροχές και προσβάλλεται από μονίλια. Πρέπει να αποφεύγεται η καλλιέργειά της σε περιοχές με βροχερό Μάιο, γιατί είναι δυνατό να εκμηδενίζεται η παραγωγή της. Επίσης παρουσιάζει και πολλούς δίδυμους καρπούς, το ποσοστό των οποίων επί της παραγωγής ποικίλει από χρονιά σε χρονιά. Η δυνατότητά της σε παραγωγή είναι μεγαλύτερη από ότι έδειξε στη συλλογή, αφού δένδρα απέδωσαν μέχρι 150 kg

πηγή: ΙΦΔ